De moedige leider verbindt
Serge heeft me uitgenodigd voor een Teams meeting. Deze bestuurder van een middelgrote organisatie heeft via via mijn naam gehoord. Serge en ik kennen elkaar nog niet, maar hij valt direct met de deur in huis. Zijn eerste zinnen zijn: ”Ik heb niet veel tijd. Het gaat om het volgende. De samenwerking en verbinding op het hoofdkantoor loopt niet lekker. Om dit te verbeteren, wil ik graag dat ze een training ‘Verbindende communicatie’ krijgen. Kun jij deze geven?”
Nu ben ik altijd alert als een leidinggevende zegt dat zijn team een probleem heeft maar zichzelf niet als onderdeel van het probleem ziet. In dit geval gaan al mijn alarmbellen af. Serge plaatst zichzelf niet alleen buiten het probleem van zijn team. Hij heeft ook al een oplossing voor ze bedacht. Het enige dat nog ontbreekt is iemand die zijn oplossing kan uitvoeren. O ja, en het team zelf…..
De opdracht om een training ‘Verbindende Communicatie’ te geven, laat ik graag aan me voorbijgaan. Maar mijn interesse is wel gewekt. Want in de eerste 5 zinnen die Serge zegt, hoor ik naast zijn woorden nog een heel ander verhaal. Een verhaal dat gaat over samenwerking en verbinding en hoe lastig hij dat vindt. Door de manier waarop Serge direct met de deur in huis valt en zijn verhaal presenteert, laat hij me zien hoe moeilijk hij het vindt om contact te maken, anderen te vertrouwen en de controle los te laten. Als Serge zijn teams ook op deze manier aanstuurt, snap ik wel dat de samenwerking en verbinding niet lekker loopt. En dat vind ik wel een interessante opdracht: hoe kan ik de samenwerking en verbinding tussen Serge en de mensen op het hoofdkantoor verbeteren? Ik doe een tegenvoorstel voor de opdracht.
De eerste stap is om van de mensen van het hoofdkantoor zelf te horen hoe zij de samenwerking en verbinding ervaren. In open en eerlijke gesprekken vertellen zij dat de onderlinge samenwerking en verbinding prima is, maar dat de samenwerking met Serge lastig is; “Hij maakt geen persoonlijk contact.” “Stuurt alleen functioneel.” “We moeten zelf-organiserend zijn, maar wel overal toestemming voor vragen”, ”Hij neemt me niet serieus in mijn expertise”. Het is fascinerend hoe het team precies onder woorden brengt wat Serge in de eerste ontmoeting met mij tussen de regels door vertelde.
Liefdevol en zonder oordeel confronteer ik Serge met de feedback van zijn team. Hij schrikt, voelt zich betrapt en baalt. Maar erkent dat de feedback wel klopt.
In een vervolgbijeenkomst met het team vertelt hij moedig dat hij is geschrokken van de feedback, maar het wel herkent. Het is muisstil als hij vertelt hoe hij in zijn persoonlijke geschiedenis heeft afgeleerd om verbinding te maken. Dat hij al op jonge leeftijd heeft geleerd om alleen op zichzelf te vertrouwen. Dat hij rationeel wel weet dat hij niet alles alleen hoeft doen en anderen kan vertrouwen, maar dat hij dat zo lastig vindt. Als hij stopt met praten, blijft het nog even stil. Dan komt er een voorzichtig “Dankjewel”, “Wat fijn dat je dit met ons deelt”. “Nu begrijp ik je veel beter.” De verbinding is gemaakt!
Met zijn moedige stap heeft Serge het pad geopend richting een betere samenwerking en verbinding. Het team volgt zijn voorbeeld. De rest van de bijeenkomst worden vele dappere gesprekken gevoerd. Complimenten en kritiek worden gedeeld en oud zeer opgeruimd. Er is nog nooit zoveel verbinding geweest.
Daar kan geen training Verbindende Communicatie tegenop!
Ingrid van Zutphen
Juni 2021
Contact opnemen